Líf mitt var ekkert nema skáldskapur, dans eftir undarlegu lagi sem enginn heyrði nema ég, dagarnir mínir, stuttir og langir, vísur orð sem rímuðu ekki.
laugardagur, júní 07, 2008
Helgin sem er að líða.
Hafdís Lilja Torfadóttir situr fyrir hjá ömmu sem alltaf vill myndir.
Alveg að fara að hlæja, amma reynir að skemma uppstillinguna.
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home