Leiðin okkar allra

Ég ætla mér út að Kalda
örlögin valda því.
Mörgum á ég greiða að gjalda
það er gömul saga og ný.

Guð einn veit hvert leið mín liggur
líf mitt svo flókið er
oft ég er í hjarta hryggur
en ég harka samt af mér.

Eitt lítið knús, elsku mamma
áður en ég fer.
Nú er ég komin til að kveðja.
Ég kem aldrei framar hér.

En mánaljósið fegrar fjöllin
ég feta veginn minn.
Dyrnar opnast draumahöllin
og dregur mig þar inn.

Ég þakkir sendi, sendi öllum
þetta er kveðjan mín.
Ég mun ganga á þessum vegi
uns lífsins dagur dvín.

Hjálmar( vonandi rétt eftir haft)