Yndisleg

Ég sjálf er loksins búin að uppgötva að ég er yndisleg, ekki slæmt fyrir konu á mínum aldri. Og aldur minn er frábær, heillandi og skemmtilegur.

Gösli minn segir á stundum að ég sé vitleysingur, hann elskar sem sé vitleysing. Það er gott á stundum að vera laus við vitið valsa um hamingjusamur og áhyggjulaus.

Engar áhyggjur af veðrinu, efnahagsástandinu, eymd volæði og aumingjaskap eða bara áhyggjulaus almennt og yfirleitt.

Sem sé: yndislegt að vera vitleysingur.


Við gömlu hjónin erum að bíða, bíða , bíða og bíða. Við bíðum eftir Storminum hennar Soffíu og Helga, hann virðist vera rólegheitar barn, enda er hlýtt og notarlegt í móðurkviði.

Ég kem mér fyrir á snerlinum á MT52.


Ég er glöð yfir að vera eins og ég er en ekki eins og einhver annar.


Njótum dagsins, lífsins og hvers annars.