Andleg ruslafata
Líf mitt var ekkert nema skáldskapur, dans eftir undarlegu lagi sem enginn heyrði nema ég, dagarnir mínir, stuttir og langir, vísur orð sem rímuðu ekki.

miðvikudagur, febrúar 15, 2006

Miðvikudagur

Já nú er að ég held miðvikudagur, BingZin kom í Borgarnesið til að fá knús og lambalæri að hætti mömmu, svo er hún farin til Taivan. Allir að fara. Nægir til að heisækja þegar líða tekurr á árið. Elsti sonurin og hans fjölskylda hefur tekið ákvörðun um að flytja til Póllands, þar ætla allir til náms,sonurinn í sálfræði, tengdadóttirin í hagfræði og ömmustelpurnar í grunnskóla.
Svona er nú lífið en langt þykir mér þau heim að sækja. Ég ligg í leti og hvíli mig fyrir næstu vinnutörn gott að hafa vinnu og heilsu til að stunda hana ekki allir svo lánsamir.

Njótið hvers annars.

Það er gott að vera til. Kveikjum á kerti

2 Comments:

Nei, nú er fimmtudagur. Eru einhverjir brúklegir skólar í Póllandi? Hélt að þeir færu til útlanda til að læra - eða keyra strætó eða tæma ruslatunnur,bera út blöð fyrir Pósthúsið eða byggja virkjanir. Eins og kellingin sagði: Svo lengist lærið sem lífið.
Gunnar, vind-og frostþurrkaður blaðberi.

By Gunnar , at 7:51 f.h.
Þau segja það hjónakornin.
Góður málsháttur!!!!!!!!!

By Nafnlaus, at 9:53 f.h.