Þarfir

Þarfir mínar eru einfaldar í dag = hvíld.

Enda slituppgefin, lúin, þreytt, útkeyrð, sliguð, en brosandi kát í dagsins önn.

Eitt sinn fyrir margt löngu dansaði ástmaður minn fyrir mig ástardans pelikana, ég vissi það ekki strax hvað var í gangi en minningin yljar.

Ástin hefur undravöld,
ekki er því að leyna.
Má ég þegar kemur kvöld
kanske við þig reyna?

Elís Kjaran orti þetta, gott hjá honum.


Njótið hvers annars.