Aftur og aftur sunnudagur.

Þar sem ég verð fimmtíu og fimm ára á morgun ákvað ég að færa mér blóm. Þar sem ég er ákaflega kurteis og vel uppalin kona faðmaði ég mig og knúsaði, sagði mér að mér þætti vænt um mig og ég væri hreint ágæt. Liti bara einstaklega vel út. Ég varð örlítið feimin en sagði svo takk brosti örlítið við þetta óvænta hrós og hlýju.

Í tilefni morgundagsins ætlar hún dótla mín að koma mér á óvart með því að halda mér afmælisveislu hér í Borgarnesi, hefur eins og henni er einni lagið boðið manni og öðrum til veisluhaldanna manna kátust við athæfið. Það sem á að koma mér mest á óvart er að ég á að elda!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ég hef verið pungsveitt á leiklistarnámskeiðum undanfarið til að geta sýnt tilhlýðileg viðbrögð.

Ég ætla að koma gestunum á óvart með fiskisúpu sem meðal annars verður búin til úr articulatio cotylica og ligamenta tarsi dorsalia.

Aðalrétturinn er lambalæri án junctura synovialis og condylus, ég vona að m.quadriceps femoris sé ekki seigur en þa eru væntanlega sæmilega tennt öll sömul nema eftilvill Óliver hjartaþjófur.

Af Óliver er það að frétta að amman fór með hann út að ganga og við eum að læra á pollana og okkur finnst það gaman.

Af mér er það að frétta að ég hef duddað mér töluvert við grátmúrinn góða, stefni að grátbikarnum í vor.

En lífið heldur áfram og það sem ég kann vel er að lifa af.

Njótum hvers annars.