Hugleysi

Hér er ég enn, og er ótrúlega þakklát fyrir þennan góða gærdag. Ég varð undrandi hlessa og bit þegar múgur og margmeenni birtust hér mér aldeilis á óvart. Dýrðin ein svo ekki sé meira sagt. Það sem meira er að ekkert var kropið við grátmúrinn góða. Ég er nú alltaf góð.
Óliver átti að sjálfsögðu sýninguna, alveg einstakur svo líkur henni ömmu sinni. Ég hef nú grun um að mamman verði í marga daga að jafna sig.

Ég er orðin gömul sem á grönum má sjá, (verst að ekki er hægt að láta fótósjoppa sig á morgnana) með hækkandi aldri minnkar kjarkurinn sem leiddi til þess að ég þorði ekki að koma fjölskyldunni á óvart með að elda ekki, standa á náttfötunum og segja með forundran:
"Hva gestir ég átti ekki von á neinum"


Hugrekki óskast ókeypis eða fyrir lítið.

Og lífið heldur áfram.


Njótum.......................................