Obbobb.

Ég er að lesa um oddhent ljóð mér til dýrðar og uppljómunar, það góða við svona ljóðalestur er að hann tekur stutta stund. Tefur mig ekki frá hvíldinni langþráðu.
Sýnirhorn:

Oddhent telst ljóð vera ef annar bragliður allra ljóðlina ríma við endarím frumlína.

Vísnaþraut ég vonda hlaut
vaskur þaut í brasið
heilann braut en hugsun þraut
hnugginn laut í grasið

Matur lokkar fagran flokk
fær er kokkamaður,
enginn okkar stjórnar strokk
né stígur rokkinn glaður

Völlum á æ standa strá
stör er hjá í felum
orf og ljá nú engir sjá
allir slá með vélum

Kvinnan góðan yrkir óð
er hún fróð um listir
síðan fljóðið semur hnjóð
sjálf í ljóðin þyrstir.

Allvel hér nú húsin ver
halur sver og undinn
góður er þá góla fer
geysi þver hans lundin.

Öðrum býður örg í stríð
ekkert líður svanninn
oft á tíðum yrkir níð
aldrei blíð á manninn.

Ef lesturinn væri lengri en fjórar línur í senn tel ég líkleg að ég sofnaði svefni hinna þreyttu og réttlátu.

Njótið hvers annars.