Pungur efasemda.

Ég dreg nú annað augað í pung hitt í dónaskap og hripa niður á blað hinar óskipulögðu hugsanir mínar og hugsanaþvætting.

Ísfirðingurinn bráðskemmtilegi fékk stæsta bros dagsins enn sem komið er eftir að ég las skrif hans í athugasemdir við mín skrif. Úbbs!

Ég efast ekki um að tengdamóðir þín Gunnar er kominn á betri stað og að henni líður vel. Til hamingju með afmælisdagana bæði liðna og komandi, ekki eru allir svo heppnir að fá að lifa langan dag, svo rétt er að íhuga að draga ekki úr hófi allt sem við ætlum að gera “ á morgun” eða “seinna” , draga fram spariskóna, sparistellið og spari allt njóta þess en fyrst og fremst að njóta hvers annars, því lífið er fólgið í því sem við höfum ekki því sem við höfðum eða langar í.


Varðandi hin málin sem hann Ísfirski Gunnar impraði á :

Allt afar fréttvænt, við sláum okkur á lær, veltum málunum fyrir okkur um stund og svo búms ----Búið.

Byrgið, humm þar sýnir sig að edrúmennska og blaður um hið heilaga orð gerir engann að góðum manni, til að geta selt eitthvað svo sem trúna þarf einhver að kaupa það sem selt er. Að notfæra sér aðstæður er ekkert nýtt fyrir neinn, að loka bæði augum og eyrum fyrir því sem miður fer er heldur ekki ferli sem fór af stað í gær. Ef enginn sér það veit það er þá ekki allt í lagi? Uss ekki tala um það.


Flestir á mínum aldri vissu um tilvist upptökuheimila, mörg okkar vissu líka að ekki var alltaf gengið til góðs á þessum stöðum, og enn í dag eru við líði stofnanir sem ekki eru samfélagi okkar til sóma. Uss ekki tala um það.

Á þessum tíma sem Breiðavík var starfandi var til siðs að senda börn og unglinga í sveit hér og þar um landið, sumir voru heppnir aðrir ekki, vinnuþrælkun, andleg og líkamleg misnotkun viðgekkst víða og fæstum var trúað þegar heim kom, ekkert beint samband er milli þess að vera bóndi og góð manneskja. Uss ekki tala um það.

Klám og vændi hefur fylgt mannkyninu frá ómunatíð, börn, ungmenni, fatlaðir, gamalmenni og svo framvegis misnotuð af perrum hvers tíma. Jafnvel lík fá ekki að vera í friði. Uss ekki tala um það.

Sérkennilegast við þetta allt er þó að mínu mati yfirlýsingar sumra ráðamanna þjóðarinnar um að “Við vissum ekki………………” Nefndir og ráð, samstarfshópar og svo framvegis, hverju má búast við?

Ég dreg í pung minna efasemda að fjaðrafokið skili einhverju gagnlegu til samfélagsins.


Njótum hvers annars.