Kreppugrautur

Minn uppáhaldsgrautur er hafragrautur. Nú í dag þegar ég ræð, vel ég á stundum hafragraut elda hann handa okkur elskendunum í Borgarnes. Og er elskuð meira fyrir vikið.
Hafragrautur var daglegt brauð í uppeldinu og einatt hræringur. Ég hét því að borða aldrei aldrei hafragraut þegar ég kæmist til vits og ára, stóð ekki og stend ekki við það fremur en marg annað.

Hafragrautur

Hafragrautur er spónamatur (Spónamatur er samheiti yfir graut, skyr, ábrysti, súpu og fleira sem hefð er fyrir að étið sé með skeð. Nafnið er dregið af því að áður en eiginlegar skeiðar bárust til Íslands, þá voru notaðir spænir í staðinn, eins konar skeiðar sem voru skornar út, gjarnan úr dýrahorni. Spónamatur var yfirleitt étinn úr öskum fyrr á tíð, en nú orðið hafa skálar tekið við.) eða grautartegund, uppskriftin er:

1 dl Hafragrjón
2 dl vatn
1/2 tsk salt

Aðferð

Öllu blandað saman í pott og soðið í nokkrar mínútur.

Svo má bragðbæta hann:

Hveitiklíð til að mýkja hann
Bananar
Sykur og kanil eða kanilsykur
Sulta
Fjallagrös
Mjólk eða skyr
Ávexti, rúsínur, bláber, epli o.s.frv. (oft er settur kanilsykur með eplum)

Gösli minn borða slátur með sínum graut bæði súr og nýtt. Mér finnast hinsvegar bananar unaðslegir út á grautinn.

Ódýrt hollt og næringarríkt kemur þar af leiðandi sterkt inn í kreppuna. Kannski verður bara engin kreppa ef við öll sem eitt förum að fara betur með allt sem við eigum.

Njótum hvers annars.